Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

ΜΑΙΡΗ ΒΙΔΑΛΗ - 30 ΧΡΟΝΙΑ ΘΕΑΤΡΟ με «ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ»…

Γράφει ο Δημήτρης Κραουνάκης

Κρίση, οικονομικά αδιέξοδα, ανασφάλεια, όμως ο Έλληνας εξακολουθεί να βρίσκει «διέξοδο» στην τέχνη, το θέατρο και την μουσική… Δεκάδες θίασοι –λιγότερα μουσικά σχήματα– οργώνουν αυτό το καλοκαίρι όλη την Ελλάδα με κάθε είδους θεατρικά έργα… Ανάμεσα σε αυτούς που προσφέρουν μια «όαση» ξεγνοιασιάς και η Μαίρη Βιδάλη που παρουσιάζει την κωμωδία του Ευγένιου Σκρίμπ «Μονομαχία γυναικών»

Πρεμιέρα την Πέμπτη 28 Ιουλίου στις 9μμ στο Δημοτικό Κηποθέατρο Παπάγου.

Με την παράσταση αυτή η Μαίρη Βιδάλη «γιορτάζει» τα τριάντα χρόνια της στο θέατρο. [«μπήκα στα τριάντα ένα», όπως λέει!!]

Την Μαίρη την γνώρισα πριν τριάντα χρόνια! Στο ξεκίνημα της εκείνη, στο περιοδικό «Ρομάντσο» εγώ με την συνέντευξη της εβδομάδας... Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι αν πρώτο συναντηθήκαμε για κάποια συνέντευξη, το σίγουρο είναι ότι ήμουν πολλές φορές παρών στο στούντιο της αγαπημένης τότε φίλης Κάτε Παπανικολάου -που δεν ζει πια- όταν η Μαίρη φωτογραφιζόταν για το εξώφυλλο του περιοδικού…
Στα τριάντα αυτά χρόνια πολλές φορές χαθήκαμε και άλλες τόσες ξανά βρεθήκαμε με την Μαίρη. Πάντα όμως παρακολουθούσα τα βήματα της στο χώρο -όπως και άλλων ηθοποιών που τότε ξεκινούσαν στο θέατρο και που με δυσκολία προσπαθούσα να γράψω γι αυτούς στο «Ρομάντσο» ή στο «Τηλέραμα» ή στο «Cosmopolitan» κά. Βλέπετε τότε ήταν νέοι!..

Η Μαίρη Βιδάλη αγωνίζεται τριάντα χρόνια στο χώρο του θεάτρου και μάλιστα τα τελευταία δέκα χρόνια έχει να «παλέψει» με «θηρία» που έχουν… εξαγοράσει όλο το Ελληνικό θέατρο, που έκαναν το θέατρο ΑΕ!!
Η Μαίρη τους χειμώνες βρίσκεται στο μικρό της θεατράκι-εργαστήριο στο Νέο Κόσμο και τα καλοκαίρια σε μεγαλύτερα θέατρα συμμετέχοντας με παραστάσεις σε διάφορα φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα.

Δεν ξέρω αν είναι καλές οι παραστάσεις που παρουσιάζει η Μαίρη – καλά λόγια ακούω, όπως τελευταία την Ροζίτα Σώκου που μίλαγε στην τηλεόραση με ενθουσιασμό για τον «Γλάρο» του Τσέχωφ που έπαιξε η Μαίρη τον περασμένο χειμώνα – μια και έχω πάψει να βλέπω θέατρο από τότε που «έφυγε» η Κατερίνα Βασιλάκου και μαζί της έφυγα και εγώ από το θέατρο…
Αυτό που για μένα έχει σημασία είναι ο πολύχρονος αγώνας της Μαίρης μέσα σε αυτό τον τόσο δύσκολο χώρο που όσο περνούν τα χρόνια γίνεται ακόμα πιο δύσκολος… Αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να γράψω δυο λόγια για εκείνη και για την παράσταση που αυτό το καλοκαίρι παρουσιάζει και που... «ελπίζω» να δω….

Τριάντα χρόνια με δυό λέξεις…
Η Μαίρη Βιδάλη τελείωσε την Δραματική σχολή του σπουδαίου σκηνοθέτη και δάσκαλου Πέλου Κατσέλη. Τα πρώτα της θεατρικά βήματα έγιναν στο χορό της τραγωδίας του Ευριπίδη «Φοίνισσες» που παρουσίασε στην Επίδαυρο ο Αλέξης Μινωτής. Στα χρόνια που ακολούθησαν έπαιξε σε πολλούς θιάσους σε έργα των Σαίξπηρ, Ιψεν, Γκολντόνι, Καλντερόν, Λόρκα, Στρίνμπεργκ, Ουίλιαμς αλλά και Ευριπίδη, Σοφοκλή, Αριστοφάνη, Ρακίνα κά, έργα που σκηνοθέτησαν οι Σπύρος Ευαγγελάτος, Δημήτρης Ποταμίτης, Λάμπρος Τσάγκας, Νίκος Παροίκος, Γιώργος Χριστοδουλάκης, Νίκος Αρμάος, Τηλέμαχος Μουδατσάκης, Γιώργος Ρεμούνδος, Γιάννης Μόρτζος κά
Για πολλά χρόνια είχε δικό της θίασο και έπαιξε σε όλη σχεδόν την Ελλάδα, την Αυστραλία,τον Καναδά και σε χώρες της Ευρώπης…
Πρίν δέκα χρόνια ίδρυσε το «Διάχρονο θέατρο» και με αυτό συνεχίζει την πορεία της στο χώρο…
Στο σινεμά έπαιξε σε επτά ταινίες. Ξεχωρίζει η ταινία «17 σφαίρες για ένα άγγελο-Ηρώ Κωνσταντοπούλου» σε σκηνοθεσία Νίκου Φώσκολου
Πολλές και οι τηλεοπτικές εμφανίσεις της με τελευταία τον περασμένο χειμώνα στην καθημερινή σειρά του Mega «Η ζωή της άλλης».
Εχει μεταφράσει πολλά θεατρικά έργα και έχει ασχοληθεί με την τοπική αυτοδιοίκηση [Δημοτική Σύμβουλος Κηφισιάς το 2002, Περιφερειακή σύμβουλος Αττικής το 2010 ]
«Μονομαχία γυναικών»…
Γαλλία, λίγο μετά την πτώση του Ναπολέοντα. Το Βοναπαρτικό καθεστώς είχε περιορίσει τις ελευθερίες του λαού με αποτέλεσμα ο κόσμος να στραφεί στη τέχνη, στο θέατρο.. Ένας κόσμος που μόλις συνέρχεται από τις ταλαιπωρίες των Ναπολεοντείων πολέμων, θέλει να διασκεδάσει, θέλει να ξεχάσει.. Μια δίψα για ζωή χαρακτηρίζει το κλίμα εκείνης της εποχής και αυτό προσφέρει στο έργο του «Μονομαχία γυναικών» ο Ευγένιος Σκρίμπ που θα γράψει περισσότερα από τριακόσια έργα. Το μυστικό του απλό και έξυπνο. Στηρίζεται κυρίως στην δράση που οξύνει την περιέργεια του θεατή στο έπακρο για να τον ικανοποιήσει στο τέλος…
Στην Ελλάδα το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1962-1963 σε περιοδεία από το «Εθνικό θέατρο» σε σκηνοθεσία Μιχάλη Μπούχλη με πρωταγωνίστριες δύο σπουδαίες θεατρίνες, την Κάκια Παναγιώτου και την Αννα Κυριακού.

Η κωμωδία του Ευγένιου Σκρίμπ «Μονομαχία γυναικών» διαδραματίζεται στα 1817. Στην Γαλλία βασιλεύει ο Λουδοβίκος ΙΗ ευνοούμενος των συμμάχων που νίκησαν και εξώρισαν τον Ναπολέοντα, που ηττημένος τελειώνει την ζωή του στην Αγία Ελένη, ενώ στην Γαλλία οι οπαδοί του γίνονται «ύποπτοι» και με το παραμικρό χαρακτηρίζονται συνωμότες, ενώ υπάρχουν και αυτοί που τον υπηρέτησαν και τώρα έχουν μετατραπεί σε σφοδρούς πολέμιους του…
Ο Βαρώνος ντε Μονρισάρ, είναι ένας από αυτούς έρχεται στον πύργο της Κόμησσας ντ’ Οτρεβάλ για να κάνει έρευνα για ένα καταδιωκόμενο πρώην αξιωματικό του Βοναπάρτη. Στο έργο παρακολουθούμε την αναμέτρηση της κόμησας με τον Βαρώνο.. Η «πάλη» του αρσενικού με το θηλυκό. Ποιος θα επικρατήσει, ποιος θα παρασύρει σε παγίδα τον άλλο; Και η κατάσταση περιπλέκεται και συναισθηματικά μετά το «ενδιαφέρον» που δείχνουν για τον Βαρώνο η κόμησσα αλλά και η ανηψιά της μια νεαρή, άπραγη κοπέλα…

Την απολαυστική αυτή Γαλλική κωμωδία παρουσιάζει το «Διάχρονο θέατρο» της Μαίρης Βιδάλη σε μετάφραση-σκηνοθεσία Αλέξανδρου Αδαμόπουλου, σκηνικά- κοστούμια Ρούλας Αλευρά και φωτισμούς Γιώργου Δανεσή.
Στους ρόλους η Μαίρη Βιδάλη, ο Μιχάλης Μαρκάτης, ο Γιάννης Τσιώμου, ο Πέτρος Πέτρου, η Βίκυ Χατζή και ο Βύρωνας Κολάσης.

Η πρεμιέρα θα δοθεί την Πέμπτη 28 Ιουλίου στις 9μμ στο Δημοτικό Κηποθέατρο Παπάγου. Θα ακολουθήσουν παραστάσεις στο Θέατρο του «Αλσους Βεϊκου» στο Γαλάτσι στις 7 Αυγούστου, στο Δήμο Μαρκόπουλου στις 28 Αυγούστου κά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνταγές