Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

«Μπράβο Μικρέ», του Γεράσιμου Τσιαπάρα

Δύο φίλοι, που γνωρίζονται από την παιδική τους ηλικία, αλλά εν τω μεταξύ έχουν χαθεί, ξανασυναντώνται όταν πια είναι γύρω στα σαράντα. Ο Μιχάλης έχει πρόσφατα απολυθεί απ' τη δουλειά του κι ο Δημήτρης τον προσλαμβάνει στην εταιρεία όπου εργάζεται ως διευθυντής. Θα αρχίσουν να βγαίνουν πάλι μαζί, να μοιράζονται νύχτες διασκέδασης, αμοιβαίων προσωπικών εξομολογήσεων ή εμπειρίες της μιας νύχτας με γυναίκες και να πλησιάζουν όλο και περισσότερο ο ένας τον άλλο. Ώσπου μια μέρα ο Δημήτρης απολύεται από τη σημαντική του θέση, γεγονός που τον καταρρακώνει ψυχικά και σωματικά. Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών θα τον χτυπήσει ένα εγκεφαλικό που θα τον αφήσει παράλυτο σε αναπηρικό καροτσάκι. Τότε, ο μέχρι εκείνη τη στιγμή αντικοινωνικός και σχεδόν μισάνθρωπος Μιχάλης σταδιακά θα αναλάβει τη φροντίδα του φίλου του, περνώντας από αρκετές ψυχολογικές μεταπτώσεις, για να οδηγηθεί στη θυσία του εαυτού για χάρη του άλλου.
Προσπαθώντας ο αφηγητής να ανακαλύψει τις αιτίες που τον οδήγησαν να αφιερώσει τη ζωή του σε έναν παραπληγικό, πραγματοποιεί ένα συγκλονιστικό υπαρξιακό ταξίδι, ζώντας εμπειρίες πρωτόγνωρες, τις οποίες περιγράφει με φαντασία, σαρκασμό, χιούμορ, αλλά και βαθύ σπαραγμό.


Χαρακτηριστικά Αποσπάσματα:

Ο ταξιτζής, συμμορφούμενος στις υποδείξεις τής κυρά-Τασίας, ζήτησε πληροφορίες από τον ασύρματο για το πού βρισκόταν το κέντρο όπου τραγουδούσε ένα ζευγάρι, το οποίο μόλις είχε αποφοιτήσει από ένα ριάλιτι.
«Είναι έκτακτοι!» τόνισε η γριά με τα κόκκινα.
«Ό,τι γουστάρει η κούκλα μου», της απάντησε ο σακάτης.
«Λεβεντιές είστε όλοι», συμφώνησε ο οδηγός.
Το ταξί με τις τρελές, σκέφτηκα εγώ, μην μπορώντας να πάρω τα μάτια μου από τα πανέμορφα πόδια της απογόνου του Αισχύλου και του Μπρεχτ που είχε άβολα στριμωχτεί δίπλα μου.



Φτάσαμε με ένα ιδιότυπο κουτσό κι ανεβήκαμε στην πίστα.
Σε μια στιγμή, μ' ένα πλάγιο βήμα, τραβήχτηκε αριστερά μου, μένοντας μόνος του, κι άρχισε αργά αργά να περιστρέφεται γύρω από το αριστερό του πόδι, με το δεξί να σέρνεται και το χέρι να χαιρετάει και να γυρίζει και να γυρίζει και να γυρίζει και να μην τον λυπάσαι πια, αλλά να τον ζηλεύεις και να τον καμαρώνεις... Και να που σταμάτησε,… μην αφήνοντας καμία αμφιβολία ότι θα τα καταφέρει να υποκλιθεί, όχι στον κόσμο, αλλά στην αγάπη της κόρης του και σε ό,τι τον βρήκε και δεν τον νίκησε.
Ο κόσμος ξέσπασε σε κραυγές και χειροκροτήματα. Εγώ σε κλάματα...


Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο υπεύθυνος του παρόντος -κατ' ευφημισμόν συγγραφέας- γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, την οποία, με απαράμιλλο θάρρος, εξακολουθεί να λατρεύει. Έχει τρεις γιους τους οποίους θεωρεί ό,τι σπουδαιότερο έχει καταφέρει στη ζωή του. Ομοίως έχει τρεις φίλους που θεωρεί ότι αποτελεί γι' αυτούς ό,τι σπουδαιότερο έχουν καταφέρει στη δική τους ζωή.
Έχει επισκεφτεί περισσότερες από σαράντα χώρες, επιστρέφοντας πάντα με λαχτάρα στην Ελλάδα για να διαπιστώσει ότι οι φιλότιμες προσπάθειες των ιθυνόντων, για να την καταστρέψουν, σιγά σιγά πιάνουν τόπο.
Είναι παντρεμένος δύο φορές και θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από τη δεύτερη γυναίκα του, την οποία -ειρήσθω εν παρόδω- λατρεύει, αν θα ακολουθήσει και τρίτη.
Για την έκδοση του παρόντος χρειάστηκε να δώσει μάχη με τους εκδότες για να τους πείσει να το μετατρέψουν σε μια λογική σειρά από αριθμημένες σελίδες. Μετήλθε όλων των μέσων για να τους πείσει και τα κατάφερε μόνο όταν τους απείλησε ότι θα τους παραδώσει και άλλη συγγραφική του προσπάθεια.
Λατρεύει τη θάλασσα, τις γυναίκες, το καλό φαγητό, τις γαρδένιες, τον τζόγο, την οικογένειά του και όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά.
Φοβάται τα σκυλιά, τα φίδια, τη βλακεία και το θάνατο. Προς το παρόν έχει καταφέρει να αποφεύγει τις συναντήσεις με όλους τους φόβους του.


Έγραψαν για το βιβλίο:

«Την Ποίηση και το Θεό ή θα τα βρούμε απ' εδώ και στο ελάχιστο (και θα τα πάρουμε μαζί μας), ή πουθενά και ποτέ! Και σε μια ιστορία φαίνεται αυτό από την πρώτη γραμμή: η μαγική τέχνη της ζωής, η ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει τον γεννημένο συγγραφέα, το χιούμορ που είναι η επαναστατική μας απάντηση στο παράλογο της ζωής, η λύτρωση και το απόλυτο που προσεγγίζονται μόνον δια του Προσώπου του Άλλου. Χαρακτήρες αρχετυπικοί και αφήγηση που αγγίζει και συχνά υπερβαίνει τα όρια για να αναδυθεί η ηρωική και μαγική καθημερινότητα. Μια ιστορία που γίνεται όσες ιστορίες αντέχει κανείς».
Ελένη Γκίκα - συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας

«Αν και η μοίρα πλήττει με σφοδρότητα τους πρωταγωνιστές, το κυρίαρχο στοιχείο του βιβλίου παραμένει το γλυκόπικρο χιούμορ. Κι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να διηγηθείς την συγκινητική ιστορία μιας δυνατής φιλίας».
Θοδωρής Γεωργακόπουλος - «Esquire»

«Παραφράζοντας τον τίτλο ενός σημαδιακού, για τη νιότη μας, φιλμ νουάρ, θα χαρακτήριζα αυτό το βιβλίο σαν ένα ταξίδι με "ευαισθησία και παλιά δαντέλα"!»
Θοδωρής Σαραντής - ραδιοφωνικός παραγωγός «Αθήνα 9,84»

«Δυο άντρες, μια μπετόν αρμέ φιλία, ένα εγκεφαλικό, μια κληρονομιά - και μερικά κουφέτα στο βάθος. Μια ανθρώπινη ιστορία που σαρκάζει αποτελεσματικά το comme il faut αφρόγαλα της ελληνικής κοινωνίας, δίνοντας ταυτόχρονα μαθήματα ουμανισμού και τζούρες συγκίνησης σε όποιον μπλεχτεί στα γρανάζια της ευφάνταστης πλοκής της».
Πάνος Κοκκίνης - αρχισυντάκτης «Νίτρο»

«Ο άνθρωπος χρειάζεται αγάπη, πίστη και φροντίδα για να μπορέσει να σταθεί όρθιος απέναντι στα χτυπήματα της ζωής. Θέλει να ονειρεύεται, να νοιώθει, να έχει συνείδηση. Το βιβλίο αυτό προτείνει να προσθέσουμε ακόμα ένα υλικό στη συνταγή αντιμετώπισης του πόνου: το χιούμορ σε όλες του τις εκφάνσεις. Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο στο μυαλό των αναγνωστών».
Γιάννης Ζουγανέλης

«Εξαίσιο. Με ξενύχτισε δύο νύχτες στη σειρά. Μπράβο Μικρέ!»
Κώστας Καραβασίλης - ποιητής


Το βιβλίο του Γεράσιμου Τσιαπάρα «Μπράβο Μικρέ», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιβίσκος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνταγές